آشنایی فاندامنتال با دلار کانادا (Canadian Dollar – CAD)

پنجشنبه ۶ دی ۱۳۹۷ - ۱۶:۳۶

در این مقاله از سری مقالات آشنایی با تحلیل بنیادی بازار ارز، به آشنایی فاندامنتال با دلار کانادا می پردازیم. دلار کانادا (Canadian Dollar – CAD) ارز رسمی کشور کاناداست و برخی اوقات به آن “لونی – Loonie” هم گفته می‌شود. لونی نام پرنده محلی است که در کانادا زندگی می‌کند. اولین اسکناس‌های کانادا در سال ۱۸۱۷ معرفی شدند. پوند کانادا در سال ۱۸۴۱ اولین ارز رسمی این کشور بود که ربطی به پوند انگلستان نداشت. در سال ۱۸۵۴ کانادا رو به نظام پولی متکی بر طلا آورد. با این حال در طول جنگ جهانی دوم تبدیل اسکناس‌های کانادا به طلا مدتی متوقف شد و در نهایت در سال ۱۹۳۳ دیگر اسکناس‌های کانادا قابل تبدیل به طلا نبودند.

آموزش تحلیل بنیادی - تاریخچه بانک مرکزی کانادا (BOC)
آموزش تحلیل بنیادی – آشنایی با دلار کانادا Canadian Dollar – CAD

در سال ۱۹۴۹ پوند کانادا جای خود را به دلار کانادا داد. در سال بعد دلار کانادا به یک ارز بدون پشتوانه و شناور تبدیل شد و این روند تا ۱۹۶۲ ادامه داشت، تا اینکه نظام ارزی ثابت معرفی شد. اما در سال ۱۹۷۰ دوباره دلار کانادا به یک ارز شناور تبدیل شد و از آن زمان همین‌طور باقی مانده است. در سال ۱۹۸۷ روی سکه‌های یک‌دلاری کانادا تصویر پرنده loon هک شد و از آن زمان اسم مستعار لونی برای دلار کانادا انتخاب شد.

تاریخچه بانک مرکزی کانادا (BOC)

در سال ۱۹۳۳ نخست‌وزیر وقت کانادا کمیسیون سلطنتی بانکداری و ارزی را تأسیس کرد. بعداً ایده تأسیس بانک مرکزی کانادا ارائه شد. پیش از تأسیس بانک مرکزی کانادا، بزرگ‌ترین بانک کانادا بانک مونترال بود که به عنوان بانک مرکزی برای دولت کار می‌کرد و در آن زمان وزارت دارایی کانادا مسئول چاپ اسکناس بود. بانک مرکزی کانادا در سال ۱۹۳۴ در قالب یک بانک با سهامداری بخش خصوصی تأسیس شد تا استقلال سیاسی بانک مرکزی حفظ شود.
وظیفه بانک مرکزی کانادا تعیین سیاست‌های پولی بود و از سال ۱۹۴۴ چاپ دلار کانادا به بانک مرکزی کانادا سپرده شد. سیاست‌های پولی کانادا توسط آرای هیئت‌رئیسه بانک مرکزی تعیین می‌شوند. هیئت‌رئیسه بانک مرکزی کانادا شامل رئیس بانک مرکزی، معاون ارشد و چهار معاون دیگر رئیس بانک مرکزی کانادا می‌شود.

بانک مرکزی کانادا BOC
آموزش تحلیل بنیادی – بانک مرکزی کانادا BOC The Bank of Canada

محرک‌های دلار کانادا

محرک اصلی دلار کانادا: سیاست‌های پولی بانک مرکزی کانادا

هدف بانک مرکزی کانادا نگه‌داشتن نرخ رشد تورم در بین ۱ تا ۳ درصد است تا روند ثبات قیمتی در میان‌مدت حفظ شود. از نظر بانک مرکزی کانادا نرخ شناور ارز یکی از ابزارهای لازم برای دست‌یابی به این هدف است و در عین حال به بانک مرکزی این قدرت را می‌دهد که شوک‌های داخلی و خارجی اقتصادی را خنثی کند. بانک مرکزی کانادا از ابزارهای پولی معمول مثل تغییرات نرخ بهره (کنترل حجم پول در گردش) و عملیات بازار آزاد (خریدوفروش اوراق قرضه) برای رسیدن به هدف تورمی ۱ تا ۳ درصدی استفاده می‌کند. علاوه بر این بانک مرکزی کانادا از ابزارهای پولی غیر معمول مثل سیاست‌های تسهیل مقداری پولی (QE) هم استفاده می‌کند. بانک مرکزی بعد از بحران مالی جهانی سال ۲۰۰۸ به سیاست‌های غیر متعارف روی آورده است.
همچنین بانک مرکزی کانادا برای هدایت انتظارات نرخ بهره‌ای سرمایه‌گذاران کنفرانس‌های مطبوعاتی را برگزار می‌کند. معمولاً زمانی که بانک مرکزی به افزایش نرخ بهره اشاره می‌کند، انتظارات نرخ بهره‌ای سرمایه‌گذاران تقویت می‌شود و در نتیجه تقاضا برای دلار کانادا افزایش می‌یابد. در مقابل اگر بانک مرکزی به کاهش نرخ بهره اشاره کند، همراه با تضعیف انتظارات نرخ بهره‌ای ارزش دلار کانادا هم پایین می‌آید. علاوه بر سخنرانی مقامات بانک مرکزی کانادا شاخص‌های اقتصادی مثل GDP، CPI و PMI برای ارزیابی آینده سیاست‌های پولی بانک مرکزی کانادا به کار می‌روند. به همین دلیل آن سه شاخص بیشترین تأثیر را بر دلار کانادا می‌گذارند. معمولاً تغییرات غیرمنتظره شاخص‌های اقتصادی موجب نوسان شدید دلار کانادا می‌شوند. در واقع تغییرات غیرمنتظره شاخص‌های اقتصادی منجر به تغییر انتظارات نرخ بهره‌ای بازار می‌شود.

تمایلات ریسکی بازار

کانادا یکی از صادرکنندگان منابع طبیعی کلیدی در جهان است. نفت خام، محصولات کشاورزی، الوار و گاز طبیعی بیشترین سهم را در صادرات کانادا دارند. به همین دلیل کانادا در زنجیره تأمین جهانی نقش کلیدی دارد و این موضوع باعث می‌شود تا دلار کانادا نسبت به چشم‌انداز آتی اقتصاد جهانی حساس شود. هر گونه تغییر در چشم‌انداز رشد اقتصاد جهانی که موجب تغییر تمایلات ریسکی بازار می‌شود، بر دلار کانادا تأثیر مستقیمی خواهد گذاشت. یعنی تشدید جریانات ریسک گریزی موجب تضعیف دلار کانادا و بهبود جریانات ریسک‌پذیری موجب تقویت دلار کانادا خواهد شد.
علاوه بر این دلار کانادا چهارمین ذخایر بزرگ نفتی دنیا را دارد. به همین دلیل تغییرات قیمتی نفت خام موجب نوسان دلار کانادا می‌شود. از آنجایی که نفت سهم قابل‌توجهی در بخش صادراتی کانادا دارد هر گونه تغییر قیمتی نفت خام می‌تواند بر چشم‌انداز اقتصادی کانادا تأثیر بگذارد و در نتیجه سیاست‌های پولی بانک مرکزی کانادا را تغییر دهد. به همین خاطر معامله گران دلار کانادا همواره باید به نوسانات قیمتی نفت خام هم توجه داشته باشند.

رابطه اقتصاد کانادا با اقتصاد آمریکا

تقریباً مقصد ۸۰ درصد صادرات کانادا کشور آمریکاست. این یعنی رابطه قوی میان اقتصاد کانادا و آمریکا وجود دارد. هر گونه تغییر در تقاضای کل آمریکا می‌تواند به‌طور مستقیم بر اقتصاد کانادا تأثیر بگذارد. به‌طور مثال تغییر قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA) آسیب جدی بر دلار کانادا وارد کرد.

معامله دلار کانادا

تقریباً ۵٫۱ درصد حجم معاملات ارزی دنیا مربوط به دلار کاناداست. دلار کانادا هفتمین رتبه را در دنیا دارد و USDCAD هم بیشترین معاملات را به خود اختصاص داده است. در واقع USDCAD ششمین جفت ارزی است که بیشترین معامله روی آن انجام می‌شود. این یعنی میزان نقد شوندگی دلار کانادا و جفت ارز USDCAD بسیار بالاست.
رابطه نزدیک اقتصادی کانادا با آمریکا باعث می‌شود تا برخی از معامله گران از دلار کانادا به‌طور غیرمستقیم برای پوشش ریسک‌های اقتصادی آمریکا استفاده کنند. برخی اوقات حتی معامله گران به جای معامله مستقیم نفت خام از دلار کانادا استفاده می‌کنند. با این حال بایستی توجه داشت که این روابط بین بازاری گاهی اوقات قوی و گاهی اوقات ضعیف است.